woensdag 28 maart 2018

gerommel (in de marge, dat dan wel)


Ik rommel maar een beetje door de dagen heen en lijk niet in mijn normale ritme te kunnen komen.
Ik rommel met werkdagen en aantal uren die ik werk.
In huis is het ook rommeliger dan anders en ik vind het weer ook maar een rommeltje.
Zo dat is er uit!

De laatste twee weken werk ik weer op maandag, de eerste keer omdat oudste dochter voor onderzoek naar het ziekenhuis moest en ik natuurlijk meeging om haar te brengen en weer op te halen. (oudste dochter heeft ziekte van crohn en dit was onderzoek,  zodat haar arts weer weet hoe het er precies voorstaat). Dat was dus afgelopen vrijdag.

En deze week ruil ik ook de vrijdag met de maandag vanwege GoedeVrijdag, waardoor miss T vrij is. (Nu is zij ook de donderdag al vrij, maar dan hebben zij en oudste dochter een meidendag)
Prima geregeld en fijn dat ik zo makkelijk werkdagen kan switchen binnen onze afdeling.
Maar mijn gewone ritme is wel weg, de weekboodschappen die ik anders op maandag doe, doe ik dan deels op zondag, waardoor ik voor mijn gevoel toch een korter weekend heb (zit tussen de oren, ik weet het) en om over de berg was, die even moet wachten, maar te zwijgen.

Het is ook wel confronterend is, want ik ben nog veel meer een gewoonte-dier dan ik al dacht.
Het ritme van werken op dinsdag, donderdag en vrijdag heb ik al sinds ik,  na mijn zwangerschapsverlof van miss T , weer ging werken, afgelopen januari was dat dus 9 jaar. Dus dan heb je wat betreft huishouden en dagelijks ritme wel een behoorlijk vaste routine opgebouwd.
Misschien wel eens goed om deze wat los te laten.

Bijkomend voordeel is dat ik door dit alles,  dit jaar veel minder last heb van de overgang van winter- naar zomertijd.


Nu wilde ik van de week eigenlijk al een stukje schrijven over dat het toch echt lente begint te worden, want toen ik met miss T naar school liep zag ik aan sommige struiken al piepkleine blaadjes verschijnen en de bloemknoppen van onze magnolia kleuren al een beetje.
En onze tortelduifjes in de tuin hebben het al zo druk met tortelen samen.




(en soms ben je als fotograaf gewoon een voyeur 😊)

Nu ik ga maar gauw een was uit de machine halen en straks miss T weer ophalen voor een rommelig woensdagmiddagje samen.

3 opmerkingen:

  1. Niks mis met vaste gewoontes, zei de autist in mij ;)
    Idd zeg, jij schreef het en ik dacht het... Voyeur jij.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. ik hou wel van rommelig, en heb ook totaal geen vaste dagen voor huishoudelijke taken. een rommelig huis kan ik niet te lang hebben, trouwens. alhoewel, als ik me erg goed voel ook wel weer.. en rommelige woensdagmiddagen, die mis ik gewoon! een tafel vol loombandjes.. hm.. goede herinneringen! :)

    BeantwoordenVerwijderen