crea momentje en meer

vannacht werden we allebei wakker door het onweer en de enorme regenbuien en waren bezorgd om onze rooie kat, die net de dag ervoor had uit gekozen om weer eens aan de wandel te gaan.
Gelukkig,  het eerste wat ik vanmorgen zag, toen ik met Miss T beneden kwam, was gizmo opgerolt in de buggy.

Het plan was om vandaag naar Meyendel te gaan, rugzak en draagdoek mee en lopen. We hadden al een tijdje geleden besloten om heel regelmatig te gaan lopen, gewoon om de conditie nog een beetje op peil te houden. Vroeger ging ik rustig 3 x in de week naar de sportschool voor een lesje aerobics of steps en was daar ook best fanatiek in. Toen ik lief leerde kennen kwam daar al een beetje de klad in, want het is natuurlijk veel knusser om op zondagochtend lekker tegen elkaar aan te liggen, dan op snoeiharde muziek te staan zweten. En eenmaal zwanger ben ik algauw helemaal gestopt, nadat ik met pijn in heupen en bekken van steps afkwam. En sindsdien heb ik ieder excuus aangegrepen om vooral niet te gaan sporten. Maar lopen / wandelen vind ik geen sport, dat vind ik leuk en ontspannend, lekker om me heen kijken wat de seizoenen met de natuur doen.
Maar dat zat er dus vandaag niet even in.

Dus toen Miss T voor haar middagdut op bed lag, ben ik maar crea gaan doen en begonnen aan het eerste poppetje voor de herfstseizoenstafel.
Dit is tondertje.....

En toen kwamen we 's middags ook nog op het idee om even naar de i.kea te gaan. Voordat we gingen verhuizen hadden we Joeri en Mirte al gezegd dat ze een nieuwe burostoel zouden krijgen en daar was dus nog helemaal niets van gekomen.
Dus wij op een regenachtige zondagmiddag naar de i.kea (niet erg slim, hé), maar het viel mee. Het enige jammere was dat van de stoel die Joeri en Mirte hadden uitgezocht (zo éénsgezind die twee), er nog maar één in het magazijn lag. Dus voorlopig heeft Mirte nu een nieuwe stoel en wij halen binnenkort nog wel zo'n zelfde op voor Joeri.
Maar niet minder onbelangrijk, ik heb weer een nieuwe theepot, van de oude pot dreigde het oor af tebreken en dat heb ik toch liever niet als je net een anderhalve liter thee in dat ding hebt zitten.
En in dit op thee draaiende huishouden is een goede pot onmisbaar.

En nu nog op verzoek van Diana de recepten van gister.

gevulde paprika's

paprika's onttoppen en van zaadlijsten ontdoen
ovenschaal invetten, paprika's moeten rechtop kunnen blijven staan.

Vulling:
restje rijst / bulgur/ couscous
groente zoals courgette, champignons, ui, knoflook
kruiden naar smaak
rundergehakt

Het gehakt rullen in wat olie en dan alle groenten en kruiden toevoegen. Dit alles gaar laten worden, dan ook de rijst (o.i.d.) erbij doen en alles goed mengen.

met dit mengsel de paprika's vullen, misschien nog een beetje geraspte kaas over de gevulde paprika's en dan de topjes er weer op zetten.

Als alles in de ovenschaal staat een klein beter water in de schaal erbij doen (een paar eetlepels)
dan de schaal met paprika's in de oven op 180 graden tot de paprika's gaar zijn, ongeveer 40 minuten. (paprika's verkleuren en worden zacht)

Bietensalade

Gekookte biet in blokjes
gekookte aardappel in blokjes
hazelnoten of walnoten of amandelen
blokjes appel of abrikoos in reepjes

dit alles in een schaal en door elkaar scheppen.

dressing
paar eetlepels creme fraîche, op smaak brengen met kerriepoeder en dit door de salade scheppen.

Eet smakelijk!

gewoon zaterdag

Zo werd ik om 5.52 uur gewekt door de muziekdoos van Miss T, dus lag ik half wakker te luisteren of ze weer in slaap zou vallen. Dan hoor ik steeds het muziekje opnieuw aangaan, maar soms is het dan na een aantal keer weer stil en slaapt ze nog even verder. Vanmorgen niet, na 20 minuten stond ze heel hard te huilen in bed. Ik haar snel uit bed gehaald, voordat iedereen in huis ook wakker wordt. Lief, mompelde heel lief, dat hij wel met haar naar beneden zou gaan als ik haar had getiet. Maar omdat ik dus al wakker was (en lief weer verder sliep) leek het mij handiger dat Miss T en ik maar samen naar beneden zouden gaan. Halverwege de trap worden we dan al begroet door wat kattigs, meestal Muis en Basil, die heel irritant op een traptree blijven zitten, zodat ik zowat over ze heen struikel.
Miss T en ik beginnen dan aan de dagelijkse routine, dat is zij krijgt haar fles en daarna geef ik de katten te eten.
(en daarna houd ik Miss T uit de buurt van de katten, zodat ze kunnen eten, want kattestaarten hebben de laatste tijd grote aantrekkingskracht op Miss T.)

Ik werd ook gelijk geconfronteerd met iets dat ik de avond ervoor vergeten was. De schuurdeur stond nog wijd open. Ik had gister geconstateerd dat door alle regen het in de schuur nogal muf/paddestoelachtig begon te ruiken, dus had ik de deur open gezet om goed te kunnen luchten. Maar nu rook het niet alleen vochtig in de schuur, maar was het er ook vochtig (want 't had natuurlijk wel geregend).
Dit was dan ook eigenlijk het enige minpuntje van de ochtend, want Miss T was heerlijk aan het spelen, met haar poppen, in bed, uit bed, ze had het er zo druk mee. En af en toe kwam ze mij wat vertellen of vragen, knuffelden we of lazen een boekje. Ik zat gewikkeld in m'n dikke vest met een bak koffie gewoon wat te soezelen en te lezen.
En langzamerhand werd ook de rest van de wereld het huis wakker en één voor één kwamen de overige gezinsleden naar beneden, die dan enthousiast begroet werden door Miss T (met een voorleesboek in haar hand)

Verder gingen we nog even naar de stad. De komende maand zijn beide dochters en kleine neef (zoontje van mijn broer)jarig, dus we gingen op zoek naar iets leuks voor een dame (uh..dûh) van bijna 13 en voor twee peuters van bijna 2.
En ik heb nog steeds 'last' van m'n kook/bakwoede, dus voor vanavond heb ik weer paprika's gevuld, nu met bulgur-gehakt-ui-courgette-champignonmengsel.
Erbij een salade van bietjes/aardappel/abrikozen/hazelnoten met een dressing van creme fraîche/kerrie. En omdat ik nog een halve courgette over had, heb ik die gesmoord in wat boter, speciaal voor Miss T. (ons courgette-monster).
Nadeel van m'n kookwoede is wel dat we redelijk laat pas gaan eten, ik ben slecht met plannen en begin gewoon en bedenk me dan pas dat de paprika's toch wel 40 minuten in de oven moeten.
Dus na het eten zat Miss T er doorheen en zei ze zelf dat ze naar boven wilde....... zou ook wel kunnen komen omdat ze vanmiddag niet echt lang  heeft geslapen. Dus na 't badderen, soezelde ze al snel weg tegen mij aan (terwijl ik naar het onweer lag te luisteren)

En nu Miss T in bed, puber en broer samen achter de pc, puberdochter even naar een vriendin en lief aan het klussen in de schuur......

en ik ga in m'n hoekje op  de bank zitten lezen.

Ik wens iedereen nog een fijne avond.

{this moment}

{this moment} - A friday ritual.

A single photo - no words - capturing a moment from the week.

A simple, special, extraordinary moment.

A moment I want to pause, cherish and remember.

Inspired by Soulemama

Have a wonderful weekend!

poppenliefde en rusteloosheid

gisteren toen ik Miss T kwam ophalen op het kdv, had ze het heel druk. Ze moest haar poppenkind verzorgen, die in een wippertje lag en ook nog af en toe de babyschommel (met een real life babymeisje erin) een zetje geven...

Ook thuis is ze ineens een volleerd poppenmoedertje. Haar poppen worden te slapen gelegd, ze krijgen zelfs haar speen, ze wandelt met ze door de kamer of door de tuin en mochten ze dorst krijgen dan zet ze wel even thee.

                                                                                  
Ik heb zelf de laatste dagen last van een gevoel van rusteloosheid. Ik wil van alles, maar kom nergens toe, begin nergens aan en word doodmoe van het gevoel van besluiteloosheid wat me in de weg zit. Of eigenlijk zit ik gewoon mezelf in de weg.
Het heeft te maken met de wisseling van de seizoenen. Ik voel en zie de herfst dichterbij komen, maar wil eigenlijk het zomerse gevoel nog niet loslaten.

En als ik rusteloos ben, dan ga ik bakken en koken.

Al kokend merk ik dat de herfst de overhand begint te krijgen bij mij, ik grijp nu sneller naar de verwarmende kruiden zoals kaneel en gember. (en kijk al uit naar pompoensoep en paddenstoelencurrys)

mijn genietmomentje

Zij had het vandaag over haar genietmomentjes, dit was de mijne.
Dinsdag, een werkdag. Ik zat achter m'n buro tussen de ordners en te staren naar het beeldscherm voor m'n neus. Toen ging m'n mobiel, m'n oudste belde; wat we zouden gaan eten vanavond. Ik zei hem dat het soep met brood zou worden. En hij zei dat hij vanavond samen met z'n broers zou koken.

Dus ik kwam vanavond thuis en kon op de bank gaan zitten tot het eten klaar was, want er werd voor mij gekookt. Echt een genietmoment na een lange werkdag.

De foto is al wat ouder, maar het is ook genieten om te kijken hoe blij de kleine uk is als haar grote broer weer langs komt.

nat, natter,....

't was vanmorgen niet echt een vrolijk gezicht,

toen ik nog niet helemaal wakker naar buiten keek.

zelfs de katten wisten niet wat te doen,

naar buiten,

of niet,

of toch 

en dan weer heel snel naar binnen.

hier was de kat sneller dan de camera.

Verder was Miss T nogal moe, gistermiddag al weinig (kort) geslapen en vanmorgen weer gezellig vroeg wakker (5.50 uur). Nee, ik zat niet om 6 uur al beneden. Het opstaan werd nog een klein uurtje uitgesteld, doordat ze eerst zeker een half uur met haar muziekdoos zat te spelen en daarna heb ik haar nog bij ons in bed genomen in de hoop dat ze zich nog een beetje in slaap zou drinken. Wat ze niet deed trouwens.

En dan regende het ook nog, zo hard dat Lief er over dacht om maar met de trein naar werk te gaan in plaats van met de motor. Hij besloot toch om met de motor te gaan en weet nu dat zijn jack, broek en motorlaarzen niet helemaal waterdicht zijn.

Miss T en ik bleven thuis en zwaaiden naar iedereen die wel de deur uit moest.

En met die nattigheid buiten was het wel een goed idee om de waterverf te voorschijn te halen en zaten we samen lief strepen te zetten op nat papier (dan loopt de verf zo mooi uit). Het mooiste vond zij toen ik haar handjes in smeerde met verf en zij die op het papier duwde. En dat terwijl ze helemaal niet zo van vieze handen is (behalve met eten), het heeft tijden geduurd voor ze in de zandbak wilde spelen.

En tussen de buien door wandelden we nog naar de bakker en naar de Turkse Super, waar Miss T heel blij werd, want voor de deur stond een bak vol met courgettes en dat is haar favoriete groente. We hebben dus courgette, boontjes, rode ui en wortelen en ik denk dat ik dit vanavond maar een beetje door elkaar gooi met wat rijst erbij. Mirte haar omschrijving hiervan was: 'we eten dus een compleet groentepakket'.  De pubers zijn duidelijk niet zo enthousiast over het groentepakket wat ik iedere week ophaal. 

Verder doet Miss T nu een middagslaap van al bijna 2 uur, dus ik heb al twee uur lang tijd voor mezelf. Ik heb besloten om vandaag (behalve de was) geen nuttige huishoudelijke dingen te doen.

En nu ga ik thee zetten voor mezelf en mijn puberdochter, want die mag nog wel even bemoederd verwend worden voordat morgen haar vakantie er ook weer op zit.

lief wit katertje (speciaal voor Huize Steen)

delft en bijna weer compleet

gisteren 'deden' we Delft.

Lekker slenteren door de straatjes, een bezoekje aan Poppedijn,

waar lief en ik ons niet konden in houden en Miss T dat helemaal niet erg vond.

ik denk dat ik dit één van de leukste straatje van Delft vind.

Vanaf Poppedijn lopen we altijd nog een stukje rechtdoor, steken dan de sloot over via de loopbrug

en lopen dan langs de andere kant weer terug, langs al die lieve huisjes.

In het centrum vlak bij de kerk (één van de vele) streken we neer op een terras

voor koffie, thee en appelsap.

Miss T speelde aan tafel met haar nieuwste veroveringen en zo

kregen wij weer een kijkje in de fantasie wereld van onze kleine puk.

Het waren niet een boom en een huis,

maar in haar ogen zijn het een egel en een koe.

en ik durf het bijna niet te bekennen, maar ik kocht gister een nieuwe winterjas. 

ik weet het, ik ben lijk wel gek, wie doet dat nou op een mooie zomerse dag.

maar nadat ik vorig jaar de hele winter met een ongevoerd leren jack (met er onder een

vest of twee) heb rondgelopen, en dat was soms best wat frisjes.

En ik nu DE JAS van mijn dromen tegen kwam, kon ik die echt niet laten hangen.

(en voorlopig hangt die in mijn kast en ik hoop dat die daar nog een paar maanden kan blijven hangen)

En vandaag is lief aan de boodschap in de d.igros en ruim ik hier en daar wat op, 

ligt Miss T bij te slapen.

en komen vanmiddag Joeri en Mirte ook weer thuis.

dan zijn we weer compleet,

is het huis vol 

en de wasmand ook.

{this moment} Summer Sky

{this moment} - A friday ritual.

A single photo - no words - capturing a moment in the week.

A simple, special, extra ordinary moment.

A moment I want to pause, savor an remember.

soms denk ik weleens

Ik las laatst in BIOscope (gratis blad van de groene passage te rotterdam) een artikel getiteld 'met je voeten in de klei', in dit artikel werd een stukje gequote van Richard Louv. Hij stelde het volgende ;"de babyboomers vormen waarschijnlijk de laatste generatie waarvan de leden in hun jeugd vrijelijk in het bos konden zwerven, het riviertje achter hun huis konden onderzoeken of op open stukjes land hutten konden bouwen. Kinderen, die na 1980 zijn geboren, hebben in  toenemende mate te maken met een natuurtekortsyndroom."

En dit deed mij nadenken. Ik ben zelf van ruim voor 1980, geboren en opgegroeid in een dorp. En mijn kleuter- en kinderjaren bestonden uit buitenspelen. Spelen in de tuin van de buren, waar een redelijk verwilderd stuk was, vol met vlierstruiken, waar we hutten van maakten. We speelden op het braakliggende land naast de huizen, daar grensde een weilandje aan en moestuinen van de mensen, die daar weer achter woonden. We maakten soep van slootwater en paardebloemen, maar vooral we speelden zonder toezicht en volkomen naar onze eigen fantasie. Er was daar ook de ruimte voor.

Mijn oudste kinderen zijn geboren ruim na 1980 in een nieuwbouwwijk in hetzelfde dorp (inmiddels stad), waar ik ben opgegroeid. Een wijk met redelijk wat groen en speelplekken. En ook hun dagen bestonden uit buitenspelen, met fietsjes in de straat, voetballen op het veld, hutten bouwen in de struiken. En ik kon zelf zien dat kinderen het fijnst spelen als je ze hun gang laat gaan, als ze hun fantasie mogen gebruiken.
Dus een glijbaan is leuk, maar zo'n glijbaan kan ook ineens een auto zijn of een bus met een bestuurder en passagiers.
Ik denk dus dat 'het probleem' niet ligt in te weinig ruimte om te spelen, maar eerder in de kans niet krijgen om tot spel te komen.
Ik heb soms het gevoel dat kinderen geen kind meer mogen zijn, dat er te veel gepraat wordt over ontwikkeling en vooral over ontwikkelingsachterstand.  Tijdens de basisschool jaren van mijn kinderen kreeg ik regelmatig de rillingen, want men had het maar over cito-toetsen, waarbij zelfs de kleuters twee keer per schooljaar een test moesten doorlopen. Ik kan daar niet bij met m'n hoofd, laat kleuters toch spelen in bouwhoek, poppenhoek of aan de zandtafel, alle spelend leren ze al zoveel vaardigheden.
Dan denk ik aan mijn eigen kleutertijd, veel spel en knutselen en achter in de klas een grote tafel, die werd aangepast aan het seizoen(nee, geen v.s., gewoon een rk kleuterschool) en ook de dingen die we knutselden hoorden bij dat seizoen. Wat ik me vooral herinner was rust en ritme. Nu zal toen (begin jaren '70) het leven ook veel rustiger geweest zijn, maar met rust bedoel ik, je was een kind en je kreeg ook de tijd om rustig kind te zijn. Groot zijn kwam later wel.
Het leven is nu veel drukker, gejaagder en in die drukte nemen we onze kinderen mee en ontnemen we hen de rust om zich in hun eigen tempo te ontwikkelen.

Maar ik dwaal af, het ging over buitenspelen. En dan kijk ik hier in de straat en zie iedere middag en avond kinderen op straat. Druk bezig met fietsen, skateboarden, waveboarden, ze hinkelen, knikkeren, spelen buskruit en zijn vooral bezig met kind zijn.

en omdat alleen tekst ook maar saai is, nog even een plaatje van het meisje.

zomaar

omdat ze zo lief zat te spelen

en ik er helemaal vertederd naar zat te kijken.

herfst fruit

er liep hier vanmorgen een peutertje rond met het humeur

van een rottweiler met kiespijn,

dan beveelt ze haar personeel en gooit met alles als de reacties niet naar haar wens zijn.

Dus tijd om naar buiten te gaan, lopen en uitwaaien.

Hup naar het bos! En natuurlijk viel Puk in slaap net toen we er bijna waren.

Met meisje in de wagen gingen we lopen. Ook weer eens lekker omdat we nu

zelf het tempo konden bepalen.

Nu is het in mijn hoofd nog hoogzomer, ook al weet ik dat de zomer al over haar hoogtepunt heen is.

En daar werden we vanmorgen toch wel op gewezen.

paddenstoelen overal paddenstoelen

zo veel soorten 

mini heksenkring

we liepen naar een soort uitkijk punt op een duin
en zagen de zee in de verte

een anderhalf uur waren we aan het lopen over bospaden en duinpaden
met een kinderwagen
dus lief heeft z'n sportuurtje wel weer gehad.

Ik vind dit eigenlijk de mooiste tijd van het jaar. Aan de ene kant is het nog zomer
en aan de andere kant is het begin van de herfst daar.
Het zomerfruit wordt geoogst en deze planten hebben al hun energie in het rijpen van 
dit fruit gestoken, zodat de plant zelf eigenlijk al een beetje begint af te sterven.
En zo is het ook met ons mensen, we maken plannen, voeren deze uit, plukken er de vruchten van
en hebben dan tijd nodig om tot onszelf te komen, om uit te rusten.

De rest van de dag waren we gewoon thuis. De andere kids zijn ook weer terug uit Frankrijk. Ze
blijven nog wel een weekje bij hun vader, maar waren wel vanmiddag hier om spullen op te
halen, verhalen te vertellen en met hun zusje te knuffelen.
Miss T. was ook redelijk afgedraaid van alle aandacht en ook de blijdschap omdat Joejoe en
Mitte er weer waren. Dus gaan slapen was vanavond geen probleem.

de dag van vandaag

de dag begon zoals meestal  voor dag en dauw  op tijd

maar vandaag ging lief met Miss T naar beneden

(nadat die al enkele malen zeer dwingend om haar fles had gevraagd)

en ik mocht nog een uurtje blijven liggen bijslapen.

vanmorgen wilde het kleine meisje vooral artistiek bezig zijn

en liep me achterna al zeggend 'mama, kleur'

nu vind ik creativiteit altijd goed, dus meteen potloden en papier neergelegd

kon ik dus ook weer meteen haar opvoeding bijschaven

want tekenen doen we op het papier en niet op de tafel, stoelen

of keukenkastjes....

dan maar de tuin in, opvoedkundig gezien rustiger (voor mij),

want behalve planten ontbloemen of katten achterna zitten valt daar 

verder niet zo veel te doen.

en omdat we lekker bijtijds waren opgestaan

hadden we vandaag alle tijd en gingen naar de stad

we gingen zelfs met een missie, namelijk naar de schoenenwinkel

toen laatst met een regenachtige dag Miss T haar paarse schoentjes

weer aan moest, vond ik haar niet zo fijntjes lopen als anders.

dus kon dit weleens betekenen dat deze schoentjes wat aan de krappe kant waren.

mijn vermoeden bleek juist te zijn

en er werden dus nieuwe schoentjes aangeschaft.

en goed dat ze er op kon stappen.

na een koffie/tosti-tussenstop, liepen we 

(met Miss T inmiddels in de wagen) dwars door de stad

naar de groene passage, naar de leukste supermarkt van rotterdam.

terug gewandeld (terug is altijd verder dan ik denk), waarbij Miss T

halverwege in slaap viel en gelukkig in de auto gewoon verder sliep.

Weer thuis ging de kleine dame haar wagenpark netjes op rij zetten in de tuin.

en ging ik achter de pannen.

op het menu stond rundervink, wilde- en bruine rijst 

met groente ratjetoe

(nee geen ratatouille, maar gewoon ui, champignons, paprika, courgette en paksoi in de pan )

en courgette staat hier zo veel op het menu, omdat dit nu de favoriete groente is van Miss T

En nu ligt de kleine uk in bed met een arm om poes

en zitten wij nog heel even in de tuin

tot het echt te donker is.

{this moment}

{this moment} - A friday ritual.

A single photo - no words - capturing a moment from the week.

A simple, special, extraordinary moment.

A moment i want to pause, cherish and remember.

wenschema peutergroep

wennen

wende, gewend

1. gewoon maken: iem aan orde ~

2. gewoon raken of worden: het is wel even ~

vr 20 augustus: 9.30 - 11.15 uur (spelen)

di 24 augustus: 9.30 - 12.30 uur (ook eten)

do 26 augustus: brengen naar de peutergroep tot 15.00 uur

(eten en slapen)

vr 27 augustus: 10.00 uur tot ophalen (eten en slapen)

di 31 augustus: afscheid babygroep

naar de peuters

O jee, het is zover.

Ons kleine meisje wordt nu echt groot.

Ik denk dat mama ook maar even moet wennen

net als miss T.


edit 13-08: inmiddels hebben we alweer een nieuw wenschema gekregen.
Miss T gaat 3 september voor het eerst spelen bij de peutergroep
en 14 september, na haar verjaardag, neemt ze afscheid van de babygroep.
Het voelt toch als een beetje uitstel
en wel fijn.

op de fiets

naar Leiden.

Best een flink stukje trappen.

Puk voorop bij lief. 

Ze vond het gehobbel langs de weilanden

nogal slaapverwekkend.

Dus lief moest al fietsend een slapend bolletje ondersteunen.

uitpuffen op een terrasje

verder vond Puk 20 minuten slapen op de fiets

genoeg voor de hele dag.

dus dat werd vroeg eten vanavond.

wat we hebben gegeten?

sperzibonen, vegaburger en bulgur.

de bulgur opgevrolijkt met gesmoorde ui, courgette, bosui, zongedroogde tomaat

en veel koriander.

En we konden weer gewoon in de tuin eten

zoals dat hoort in de zomer.